Sunday, October 28, 2012

Many Things To Be Blank

Last year, 2011, I happened to got interested in watching dramas. American series, Koreans, etc.

Dramas that I watched:

ENGLISH:
* House M.D. (breathtaking as always)
* Revenge (almost got a heart attack and my blood pressure almost hit the jackpot)
* 2 Broke Girls (hilarious!!! consoled and comforted me when I had the BEST anniversary ever)



KOREAN:
* Running Man --- I started to watch this hilarious variety show
- this show became my stress reliever. whenever I watch this one, I don't care about the people around me. I just laugh and laugh and laugh.

* Secret Garden (시크릿 가든) - I cried a river watching this awesome drama!
- though it started airing in 2010 in South Korea, I was able to watch it in 2011.

* My Girlfriend Is A Nine-tailed Fox (Gumiho) (내 여자친구는 구미호)
- The lead character is very, very beautiful. She's Shin Min Ah.

* I Am Legend (나는 전설이다 Naneun Junseolida)
- After many years, I saw my love. The woman behind the very famous Lovers In Paris, Kim Jung-Eun. 

* The Greatest Love (최고의 사랑 Choigowei Sarang)
- This drama influenced me a lot. It gave me chest pains (literally). The story is very good, but painful! Don't worry! It ended in a good note...

--- So here we goes... After watching The Greatest Love, I told myself, "What's next?"
I looked at the drama that will replace my favorite. 


I saw 넌 내게 반했어, aka Heartstrings. (Neon Naege Banhaesseo)
At first, I was quite hesitant to watch this because I wasn't into lovey dovey and teeny weeny things.
I told myself, "Let's just try. Anyway, there's no harm in trying." So I made a go.
I downloaded few episodes of this drama. During the first few episodes, the story was quite slow, but I don't know why I couldn't help myself to watch the next episodes.
Until I saw the lead guy singing. His name is Jung Yong Hwa, 정용화.
I was mesmerized by his voice! I raped the replay button just to see him singing again. And that's the start of this crazy fan-girling of mine! 
I used my best friend (Google) to look for this very handsome man.
I found out that he's a member, and the leader of a new pop-rock band in Korea, CNBLUE.
When I first listened to their songs, I fell inlove with their songs.
I also watched all of their videos. I found all of them very adorable. JongHyun, MinHyuk and JungShin. But of course, my first love is Yong Hwa and I'm a very loyal person :p

Until now... this noona fan-girling of mine is CRAZY! 
One of my Korean students even supported me and bought me all of their Korean CDs.
Some of their CDs are being sold here in the Philippines, but I want MADE IN KOREA! hahaha

(>>PS: Thank you JunSoo Lee for supporting my craziness and to my Candy Chinggu for buying me the First Step Album)

Next target: Japanese Albums!!!
But I need to save more because their Japanese albums are more expensive than their Korean ones. And of course, my dream, my sister's dream, their Filipino fans' dream; a full concert here in the Philippines.
I promised myself that I will be there no matter what and how much will it be ^^.


Now playing: L.O.V.E Girl from their First Step Album
                   (First full length Korean album)

Monday, June 20, 2011

Crazy Friends

Lahat tayo, may mga taong maituturing na kaibigan.
Ako? Marami ako nun. Pero etong grupo na ipapakilala ko sa inyo ngayon ay tlaga namang kakaibang mga tao.
Sa hindi ko mawaring dahilan, nagkasundo-sundo kami kahit na magkakaiba ang mga ugali namin.
Sila ay ang mga sumusunod:

1. Adelnica Amor aka Amor/ Nikki
- Siya yung tipo na ang daming naiisip at once na maisipan nya at kahit alam nyang madalas sa madalas eh kabaliwan, go talaga sya. Hindi sya nauubusan ng mga brilliant ideas, be it sa kalokohan or sa seryosong bagay. Artistic kumbaga. Sya din yung tipong pag nasimulan, kelangan tapusin dahil magkakasamman kayo ng loob. Napakabait na kaibigan, hinding hindi mang iiwan, subok na matibay at matatag PERO wag mo lang sa kanyang sasabihin at ipapamukha na "PINAPLASTIC" mo lang sya, tapos ang pagkakaibigan!
English words to describe our nikki-tots are: Nice, Intelligent, Kind, Keen observer, Influence Peddler! hahahah inshort, incredible manipulator :D
Love you Nikki!



2. Emenilda aka Happy/ Joey
- Syan naman ang aking si "duday". Super lovable at adorable. Nga lang, madalas din sa madalas, pambasag trip. Lahat kayo okay na sa isang bagay, all of a sudden aayaw sya. Pambasag trip nga! Madalas sya ang kasama ko sa kalokohan. Kung saan ko maisipan pumunta, wala na syang magagawa kundi sumama. Kung saan ko gustong kumain, magpapakabusog na din sya. At kung ano ang gusto kong bilhin, sulsul to the max ang lola! Imbes na pigilan ka nya dahil minsan sumosobra ka na, aba sya, sige lang! In the end, magkasama naman kayong magugutom kasi magkasama kayo sa kalokohan so wala syang magagawa kundi samahan din ako sa kagipitan. lols
English words for Happy-tots: Spoiler, KJ, The girl with chinky eyes and killer smile! naks! hahahah



3. Jane Merlyn aka Eem
- Sya naman si Ate Eem. Tahimik, tatawa tawa, ngingiti-ngiti, pero pag bumanat, wagas! Sya yung tipong mahilig magbigay ng trivia na kahit magtutumuwad ka, madalas sa madalas, hindi ko magets! hahahaha! (slow ba ako?) Mahilig din syang mag "poke" sa FB. At may matalas na memory. Lahat ng nakakahiyang pangyayari, naaalala pa nya. Lahat ng nakakainis na naganap, alam nya, at talagang ichi-chika nya sayo para mabanas ka din. Pareho na kayong banas, di ba? Magaling! Magaling! Magaling! 
English title for Eem-tots: The Girl With A Razor Memory! nakanang! hahahah



4. Ana Margarita aka Margy
- Sya naman yung malakas mang trip. Pag naisipan nyang ikaw ang type nyang pag trip-an, iready mo na ang kaluluwa mo. Sa awa naman nya sakin, hindi ko pa naman nararanasan yung matinding trip nya. Madalas, at lagi, si Jotabs ang nakakaranas ng pagiging bully ni Margy. Sya din yung napakaraming alam! Mahihilo ka sa dami ng gusto nya at alam nya. Kaya isa sa mga napag trip-an namin eh ang kasal ng isa naming kaibigan.
English title for Margy: The Bully Gaga
hahahah! peace Margy :p



5. Cherry aka Chai
- Eto, ayoko masyadong mag ispyuk ng tungkol sa kanya. Pero ang alam lang naming lahat, labs na labs namin sya. At willing kaming itakas sya. lols! Well, eto yung tipo ng taong baliw. Ang daming gusto, hindi mawari kung alin ang pipiliin. Hindi ko malilimutang dialogue ng lola eh "Tandaan mo to ___. Wala pang nananalo sa amin!" Winner sa linya! Pang pelikula. Basta pag natapos na ang lahat, i-spyuk ko na. Ipapakita ko sa inyo ang nabuong stage play gamit lamang ang mga makabagbag damdaming mga linya.
English title for Chai: The Tigress Terminator
lololols!


Sunday, April 3, 2011

Martsa Kapatid!

"A graduation ceremony is an event where the commencement speaker tells thousands of students dressed in identical caps and gowns that "individuality" is the key to success. "
                    ~Robert Orben


Ayan na! Abril na naman. At Ang ibig sabihin nito ay panahon na naman ng pagibili ng gown, dress, tuxedo, polo, barong at iba pa para sa pinaka-aabangang graduation.
Sa akin, hindi na importante ang pag-akyat sa entablado at pagtanggap ng isang blankong papel. Tama na yung alam mo sa sarili mong tapos ka na. Hindi mo na ulit makikita yung mga professor na nagpahirap sayo na halos isumpa mo.  Hindi mo na rin makakasalamuha yung mga kaklase mo na hindi mo talaga gusto magmula nung umpisa pa lang. At, hindi mo na rin makikita yung mga gwardya na lagi mong nakakabangga!

Kaya lang, pag naiisip mo naman yung mga magulang mo, na pinangarap umakyat sa entablado, kumaway sa mga kasamang kakilala na pinagmamalaki ka na nakatapos ng pag-aaral, kumamay sa mga tao na nasa taas ng entablado, parang ang sakit isipin na hindi mo man lang maibigay sa kanila yung simpleng bagay na yun.

Sabi ko nga sa itaas, hindi naman na sana importante yun para sa AKIN. Pero kung para sa magulang ko, isang napakalaking bagay nun. Malungkot nga lang kasi hindi man lang makakauwi ang tatay ko. Na syang nagpakahirap, nagbabad sa ilalim ng araw sa ibang bansa para may maipadala sa amin pantustos sa pag-aaral ko. Pero, ganyan talaga ang buhay. Marami pa namang importanteng bagay na mangyayari na sana naman, makasama ko na ang tatay ko. (Ayan, nagda-drama na tuloy ako!)

Salamat sa aking kaibigan na si Khenny Lynn Mesina. Nagtext isang araw at sinasabing ayusin ko na daw lahat ng dapat ayusin para magkasama kaming mag-martsa. Kung iisipin, magkasama kaming nag-martsa noong high school. Magkasama din kaming nakipagbaka noong nakaraang taon para lang sa wala. Pero ngayon, magsusuot na kami ng toga. Magkasama pa rin kami. Isang tunay na kaibigan na pinatibay ng panahon at mga pagkakataon. Maraming salamat sayo Khen. 

Nanalangin kasi ako kay Bestfriend. Sabi ko kung gusto nya akong pagmartsahin, sya na ang gumawa ng paraan. Susunod ako at gagawin ko ang lahat masunod lang ang gusto nya. At para sa akin, binigay nya talaga yung pagkakataong yun noong nagtext si Khenny sa akin. Kaya eto ako, hanggang ngayon, tinatapos ko yung clearance ko. At malapit na sa katotohanan dahil apat na pirma na lang, tapos na.
Nagpapasalamat din ako kay Ate Tina sa registrar ng school na super supportive.

Magsusuot na ko ng toga sa wakas! May bago na namang litratong isasama sa koleksyon. At sa pagkakataong ito, itim na toga naman. Katumbas ng pagpapakahirap ng mga magulang ko. Katumbas ng pagsisikap ko.

Sa lahat ng mga humadlang, maraming salamat dahil pinatigas nyo lang lalo ako.  Para sa akin, bato na kong hindi madaling tibagin.
Sa mga professors na sumuporta, maraming salamat!
Sa mga kamag-aral na naging kaibigan, at hanggang ngayon ay kaibigan, maraming salamat!

Sa mga magulang ko, sa kapatid ko, isang malaking SALAMAT! Hindi ko alam kung pano tutumbasan ang lahat ng pang-unawa na binigay nyo.
Sa aking si Jayr, salamat sa suporta at sa tulong! 

At kay Bestfriend na ready laging makinig sakin, kulang ang lahat ng salita.
MARAMING SALAMAT!


graduation picture last year, 2010

Wag Kang Mag-Panic!

February 12, 2011, isang malungkot na araw para sa pamilya Alaman.
Nagdalamhati sa pagkawala ng isa sa kanilang kapatid.
Pero ika nga, hindi naman dapat puro lungkot na lang. Kailangan din naman  ngumiti. 
Dahil alam kong malungkot si Jayr, umisip ako ng paraan para mapangiti sya.
Nagpaturo ako mag drive... Yes! Mag drive.





Ang unang drive ko ay sa Loyola Cemetery sa Marikina. O diba? And ganda ng lugar? Nice venue for a starter like me. Walang magagalit kung makabunggo man ako, mumultuhin lang ako. Hehe! Or kung may mangyayaring di maganda, deretso hulog na! lols
It was a fun time, I enjoyed it. Naikot namin ang buong Loyola. Nakakatawa si Jayr magturo. Grabe kung makakapit at talagang nag seatbelt pa ang loko! Walang katiwa-tiwala sa driving skills ko. Minsan di nya mapigilang mapasigaw pag hindi ko kagad nage gets yung tinuturo nya. In short, masyado syang nerbyoso ;) hihih

Natuto naman ako at talaga namang nag-enjoy ako. Marunong na kong magliko, mag atras, at hindi ako nakabunggo ng kahit isang nitso! lols
Huling ikot na lang namin nang isang guard ang lumapit. Pambasag trip kumbaga.
Manong guard: Ma'am, Sir, bawal po magpraktis dito.
Jayr: Ah, ganun po ba? Sorry Manong. Thanks.
Ako: (Kay Jayr) Pano nalaman ni Manong na nagpa-praktis tayo?
Jayr: Paikot-ikot kaya tayo kanina pa! Obvious kaya.
Ako: Ah, ganun ba. Sorry naman!

At the end of the day, natuto ako. Hehe
Yes! Pwede na makipagsabayan sa EDSA! lols
Ang sarap pala ng feeling na nasa harap ka ng manibela. Parang ikaw ang may-ari ng daan! 
Parang lahat sila tumatabi para padaanin ka.
Well, dahil naka "hazard" kami. So it means, wala talaga silang choice kundi tumabi at pagbigyan ako. 
Nai-imagine ko na ang sarili ko na nagda-drive sa totoong kalsada. Sana lang wag atakihin ng pagiging nerbyosa at mainitin ng  ulo.
Hindi naman siguro magkakatotoo yung pangitain ng mga "nega" friends ko na machu-chugi ako sa pagmamaneho dahil it's eather mabaril ako dahil nakipagsagutan ako sa kapwa motorista, o mabangga ako.
Wag naman sana! Sayang ang ganda! Chos! lols

Monday, March 7, 2011

Ayoko Sana Mag-blog

Ayoko sana i-blog to, pero ang bigat talaga sa loob.
Kanina, naghahanap ako ng movie na mapapanood dito sa office dahil super bagot na bagot ako.
Hanap dito, hanap dyan.
Nang, may nakita akong folder. "Celine's IDOL"
Akala ko naman kung ano, so binuksan ko. Yung full length pala namin nung college.
Pinanood ko.
Habang nanonood, bumibigat dibdib ko. Hindi dahil lumalaki boobs ko!
Kundi ang mga letseng ika nga ni Amor, "realization" eh pumapasok at kinakain ako.

Nakakainis na isipin na pinipilit ko yung sarili ko na gustuhin kung ano man ang ginagawa ko ngayon.
Samantalang, ang gusto ko talagang gawin eh Pelikula, Stage plays at kung anu-ano pa.
Nakakainggit lang kasi yung ibang kaibigan ko, ginagawa na nila kung anong gusto nila.
Samantalang ako, tengga dito sa malamig na office at chika to death ang ginagawa na kahit ako, hindi ko rin maintindihan kung bakit ko ba pinapakialaman ang North at South Korea!

Nakita kong pwedeng kausapin si Amor.

BUZZ!!!
kristine_bernal150824: mor
kristine_bernal150824: nakakainis
nikki_gunt: ket?
kristine_bernal150824: kc naghahanap ako ng mapapanood kanina
nikki_gunt: tapos?
kristine_bernal150824: nakita ko ung IDOL
kristine_bernal150824: meron pala akong copy nun
kristine_bernal150824: so, pinanood ko
kristine_bernal150824: naiyak ako after
kristine_bernal150824: namiss ko bigla
kristine_bernal150824: shet
kristine_bernal150824: eto ayaw ko eh!
nikki_gunt: hahaha
nikki_gunt: realization ba?
nikki_gunt: you're not living your dreams...
nikki_gunt: it happens to me all the time
kristine_bernal150824: nakakabigat lng ng loob
kristine_bernal150824: kc gus2 ko tlaga un
nikki_gunt: sobra
kristine_bernal150824: pero hndi ko naman magawa
nikki_gunt: naiintindihan kita
kristine_bernal150824: ang daming putang inang hadlang eh
nikki_gunt: me way girl
nikki_gunt: hahaha
nikki_gunt: relax
nikki_gunt: nagsisimula na nga tayo remember
nikki_gunt: ?
nikki_gunt: pagkatapos nito
nikki_gunt: gagawa tayo ng pelikula^^
nikki_gunt: sali tayo ng mga competitions
nikki_gunt: ^_^
nikki_gunt: mangyayari rin yan
nikki_gunt: pray lang ng pray^^
nikki_gunt: btw
nikki_gunt: formalized na
nikki_gunt: ang name ng t.comp is
nikki_gunt: The 4th Wall
nikki_gunt is typing...
nikki_gunt: ^_^
kristine_bernal150824: ok cge
kristine_bernal150824: ewan ko ba ni
kristine_bernal150824: nix
kristine_bernal150824: ang bigat tlaga sa loob
kristine_bernal150824: after mong marealize na ung ginagawa mo, hndi mo naman talaga gus2
kristine_bernal150824: pinipilit mo lng ung sarili mo na gus2hin
kristine_bernal150824: sheeeeettt

Salamat Amor, sa pagpapalakas ng loob ko.
Sana nga.
Well, hindi "sana"
Talagang magagawa natin to!
At gagawin natin to!

Wednesday, March 2, 2011

A big, big headache!

I thought, having a plastic money will be a very good idea.
At first, I was very excited to use it. Me and my friend (Mhinel) did some plans to use it.
During our first attempt to use it, we went to National Bookstore and bought some stuffs.
Of course, pocketbooks.
When it was done successfully, we went straight to SM Department store.
We shopped a lot!
Tried some clothes, picked up some make ups and necessities.
On our way to the cashier, we were so excited because of our purchases.

The mood changed when the supervisor of the said department store told me that I should call the bank first.
I got so shocked. Many things came to my mind. I wanted to shout when I called the bank.
Mhinel sent a text message to Jayr, my boyfriend, to inform him what's happening to us at that moment.
Jayr wanted to talk to me, but I refused. I was shaking out of anger and all I wanted to do is to shout.
But I know, that would be very unfair to those people in front of me. It's not their fault so why will I shower them swears and bad words?
The supervisor advised us that we could go out if we want and just come back if we are ready to pay for the things.
I was so humiliated and frustrated at that moment. You couldn't imagine. Mhinel said she saw the dragon in me.
Jayr said he will go to our place and pay for it.
He was very worried about me.
I tried to calm down myself by the use of a stick. You know what I mean.
After releasing my anger, me and Mhinel went to Pizza Hut to pig out.
I was about to cry, but I needed to be strong so I tried my very best not to.

When Jayr arrived, again, I wanted to cry.
Different emotions came rushing. He just hugged me and said, "It's okay. I'm already here."

After eating, we've decided to go back to the department store. On our way to the department store, he asked me, "Okay ka lang hon? Hindi mo ba sila tinarayan? Anong nararamdaman mo?"
I replied, "Wag kang mag-alala. Hindi ko sila tinarayan. Hindi na lang ako kumibo."
Because of my reply, he asked me again, "Napahiya ka ba?"
I said, "Hindi naman masyado."

So, summing it up, Jayr, once again became our SUPERHERO.
Saved us from harm and humiliation.
He is the man! Yeah!
Love you honey! yay...
I also want to give some credits to Mhinel for calming me down.
^.^

AND A PLACTIC CARD WILL GIVE YOU ALL THE HUMILIATION THAT YOU CAN RECEIVE AND HEADACHE THAT YOU CAN GET  ESPECIALLY IF IT DOESN'T HAVE THE SO CALLED "AVAILABLE BALANCE"...

 @Pizaa Hut trying to calm myself down


couldn't have a true and sincere smile


my gold plastic money.
lookin' forward to use it again...

Wednesday, February 23, 2011

Dreaming of my Own...

Eto na naman ako. Na-adik na naman ako sa pag browse at panonood ng Wedding SDEs.
Hindi ko alam kung anong meron sa kasal pero talagang hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi maiyak or maluha. Makapanood pa lang ng mga kinakasal, naiiyak na ko, what more pa pag ako na?!

I started to to imagine my own wedding.
Ang daming ideas.
Ang dami kong gustong gawin at mangyari.

Ang isang malaking tanong,
KELAN BA YAN?
Well, guys, kahit ako, hindi ko din alam kung kelan.

May mga times na gusto ko na.
Meron din naman na parang natatakot ako.
Pero iba kasing talaga pag mahal mo yung gusto mong pakasalan.
Parang kahit anong mangyari, sige na lang.
Yung tipong, bahala na! Bahala na si Bestfriend.

Anyway, ang alam ko lang, kelangan namin mag-ipon.
Kelangan namin maging ready.
Hindi na ko mag-aalinlangan pa.
No more second thoughts.
Wala na yung mga tanong na "paano kung???"
Erase, erase na!

Well, ang alam ko lang, masaya ako.
Ang alam ko lang, masaya kami.
Dun pa lang, kuntento na ako.
Alam ko nang SYA na.
I don't know how, I just knew it.

24th december 2010 @ sm mall of asia
7th year anniversary celebration